Saturday, July 23, 2005

ஆத்மா - Soul

மாணிக்கவாசகரை கண்ட குதூகலத்தில் மகாகவியை கண்டுகொள்ளாமல் விட்டுவிடார்களோ மக்கள்




சிறிது நாட்களுக்களுக்கு முன்னர், ஓர் தமிழ் வலைப்பூவில் ஓர் நண்பர், இந்த பாடல் தொகுப்பை பற்றி எழுதி இருந்தார். பாரதியார் பாடல்கள் சிலவற்றை, திரைப்படத்திலேயே கேட்டு இரசித்தபின், மற்ற பாடல்களையும், திரைப்பட வடிவம் இன்றி கேட்டால் நன்றாக இருக்கும் என்று நினைத்துக்கொண்டிருந்தேன்.

இன்று இப்பாடல் தொகுப்பை கேட்க முடிந்தது... கேட்டபின் தோன்றிய முதல் நினைப்புதான், மேலே உள்ள முதல் வரி.

பாரதி என்ற முன்னுரை இன்றி, இளையராஜா என்ற ஓர் முகவரி இருந்திருக்க வேண்டுமோ என்று நினைத்தேன்... 13 பாடல்கள்,

அதில் "காற்றே வா.." பாடலில் "பாம்பே" ஜெயஷ்ரியின் குரல் நம்மை அப்படியே நம்மை பாரதி விவரிக்கும் சூழ்நிலைகே இழுத்துச்செல்லுகின்றது, நல்ல வேளை இசை அதற்குத்தடையாக இல்லை ;-)
எந்த பாடலிலும், இசை என்பது பிண்ணணியில் ஒளிப்பது கூட சில நேரங்களில் மறந்து போய் விடுகின்றது, பாடகியின் குரலும், மொழிக்கு அவர் குடுத்திருக்கும் முக்கியத்துவமே இந்த தொகுப்பின் சிறப்பு.

இளையராஜாவின் (மாணிக்கவாசகரின் ?!) "திருவாசக"-த்திலாவது" என்னைப்போன்ற சில ஞான சூன்யங்களுக்கு, திரைப்படத்தில் ஒலித்த குரலையே நியாபகப்படுத்திக்கொண்டு பாடலை
ரசிக்க விடாமல் செய்தது, அது இந்த தொகுப்பில் இல்லை... ;-)

அங்கங்கே, தமிழ் உச்சரிப்பன்றி அதற்கு இணையான சமஸ்கிருத உச்சரிப்பு இருந்தத்தான் ஏன் என்று புரியவில்லை, ஒரு வேளை பாடகி சமஸ்கிருத பாடல்கள் அதிகம் பாடியதா ?
மொத்தத்தில், பாரதி அனைவரையும் சென்றடைந்து இருக்கவேண்டியது, ஏன் அடையவில்லை என தெரியவில்லை...

ஒரு வேளை கர்நாடக இராகத்தில் பாடியது ஓர் பிழையோ ?!?!
ஆனால்
அதில் தமிழ் பாடல் இருந்ததை அன்பர்கள் கவனிக்கவில்லையோ ??!?!

Sunday, July 10, 2005

Nomad's New House

Just yesterday moved on to a new apartment, without sure that whether this is gonna be the place im gonna continue to be in or move back to my old place after couple of weeks.

Its just a quite complex simple reason for my shifting here. Whatever it is now I’m again in a new environment.

This has been happening to me ever since I’ve headed off from madurai for the first time. Couple of months in Trivandrum, when all was set and on the go, it was a move to Cal. Just when things were going straight right on the track in AL, it was the seperation to FC. Initial ice cracking sessions at FC was over and when back on the way, I had to move to Delhi.

Managed to stick on with the Delhi guys soon and was heading right ahead in my way, knowing that this wont last long. And finally the expected moment came, I had to move back to Cal and this time a close friend of mine was waiting to depart.

Now it was getting back to the FC house’s new changed environment with our neighbour Noba (my first bengali friend and ofcourse the only one). The fun was at its heights with the holi celebs and I had to now move on to Onsite.

Just 24hrs at home before that was lot more and more changed than the 22 yrs I had spent there before.

Then it was Chennai, it had always been a strange place for me, either the couple of days I spent in vacation after 1 yr in Cal or this 24 hrs visit before I left to US.

Moved in to Shantanu’s house initially and was slowly getting settled in the entirely new lifestyle of this country. The bell for change rang again, this time it was my turn to move into my new house. This was totally strange again with me loaded full of responsibilities of a house.

As I was putting myself completely into my house, now I had landed up into a place where I really didn’t want to make a move. But still, I have started to look the conditions out here in this new place as a chance that could help me to mould myself the way I wanted to.

This is the way I really wanted to be, a Nomad. Nothing as a routine in life, everything is crazy, life keeps on moving in the directions of a kids painting brush.


I LOVE THIS LIFE.